അകലങ്ങളില്‍ നിന്നു വന്ന് അറിയാത്ത നമ്മള്‍
ഒരു കൂട്ടില്‍ ഒന്നിക്കുകയായിരുന്നു.
അണയാത്ത സുഹൃദ്ബന്ധങ്ങള്‍ നേടി.
പഠനവും, സൗഹ്രുദവും, പ്രണയവും, കളിചിരിയുമൊക്കെയായി നാള്‍വഴികള്‍ കടന്നുപോയി.
ഹൃദയത്തില്‍ വിടരുന്ന സ്വപ്‌നങ്ങളുമായി ഞാന്‍ സഞ്ചരിച്ചു.
അന്തരംഗങ്ങളില്‍ പ്രെത്യാശയുടെ ദീപം മാത്രം തെളിഞ്ഞുനിന്നു.
പരിഭവവും പരാതികളും ഇല്ലാത്ത കലാലയ ജീവിതം
പക്ഷേ കാലം അതിനെ അണച്ചു.
ഇപ്പോള്‍ ഓരോന്നും തമാശകളായി, ഓര്‍മ്മകളായി
ആ ചുവരുകള്‍ എനിക്ക് സ്വന്തമായിരുന്നു.
പക്ഷേ അന്യമാകാന്‍ സമയമായി.
വിടപറയാന്‍ നേരമായി.
കാലം നല്‍കിയ സൌഹൃദങ്ങള്‍
മഞ്ഞുതുള്ളിപോലെ നെഞ്ചോട് അടക്കിപിടിച്ച്
കലാലയമെന്ന നഷ്ടസ്വപ്‌നത്തിന്‍റെ ബാക്കിപത്രമായി
ഇനി ഞാന്‍ ഇവിടെ.....കാമ്പസിലെഎന്‍റെ എണ്ണപ്പെട്ട നാളുകള്‍ക്ക് മുന്നില്‍ ഇ ഫോട്ടോ ഞാന്‍ സമര്‍പ്പിക്കട്ടെ.....
enthinnadaaa ennee enganeee karayippikkunnathee?hushhh..
ReplyDeletehihih..
ReplyDelete